Friday, June 29, 2012

Aadhaar and fingerprints: A tale of errors

My article in Frontline, on how error-prone fingerprints are as a unique identifier.





GOVERNANCE

A tale of errors

R. RAMAKUMAR


Contrary to the claims of the UIDAI, fingerprints are a highly inappropriate tool to uniquely identify individuals.


Read at: http://www.flonnet.com/fl2913/stories/20120713291303400.htm

ദില്ലിപോസ്റ്റിലെ സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്ക് ഒരു കത്ത്

പ്രസെന്‍ജിത്ത് ബോസിന്റെ രാജിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു ഫെസ്ബുക്കില്‍ എന്റെ മതിലില്‍ ഞാന്‍ കുറിച്ച ചില വാചകങ്ങളോട് ദില്ലിപോസ്റ്റിലെ പ്രീയപ്പെട്ട സുഹൃത്തുക്കള്‍ വികാരപരമായി പ്രതികരിച്ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടു. എന്റെ വാക്കുകള്‍ അവരെ മുറിവേല്‍പ്പിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നത് മനസ്സിലാക്കുന്നു. അവരെ മുറിവേല്‍പ്പിക്കാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചെഴുതിയതല്ല എന്നും, ഒരു പ്രത്യേക സാഹചര്യത്തെ മുന്‍നിര്‍ത്തി, അതിനെ വിലയിരുത്തി കൊണ്ട്, എഴുതിയ വാക്കുകളെ അനാവശ്യമായ ഒരു വിശകലനത്തിന് വിധേയമാക്കിയിരിക്കുന്നു എന്നും ആമുഖമായി പറയട്ടെ. 

ബോസ് എന്റെ വളരെക്കാലമായുള്ള സുഹൃത്താണ്, സഖാവാണ്. ആ വസ്തുതയെ എനിക്ക് ആരുടെ മുന്‍പിലും തെളിയിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല; അത് എനിക്കും ബോസിനും വ്യക്തമായി അറിയുന്നതാണ്. ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ തമാശകള്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, വഴക്കിട്ടിട്ടുണ്ട്. വഴക്കുകള്‍ ഒക്കെ തന്നെ രാഷ്ട്രീയമായത് മാത്രം. എന്റെ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ട കുറിപ്പിലും ഞാന്‍ ബോസിനോടു വഴക്കിടുകയാണ് ചെയ്തിട്ടുള്ളത്; മുമ്പ് പലപ്പോഴെയും പോലെ, ഒരു രാഷ്ട്രീയ വിഷയത്തില്‍. ഇതില്‍ വ്യക്തിപരമായി ഒന്നുമില്ല. 

ഞാന്‍ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ ചൂണ്ടികാട്ടി, ഞാന്‍ വ്യക്തിപരമായി ബോസിനെ അധിക്ഷേപിച്ഛതാണ് എന്ന് ചിലര്‍ ആക്ഷേപിച്ചു കണ്ടു (ദില്ലിപോസ്റ്റില്‍ അല്ല). ഈ അതിവായനകള്‍ സഹതാപമര്‍ഹിക്കുന്നു. ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് ഇങ്ങിനെ: "Prasenjit Bose thought that he, the individual, was bigger than the collective. When such a crass bourgeois thought strikes a mind, the equally bourgeois "existential crisis" sets in - a sure recipe for the degradation of the political mind." ഇതിനെ ഞാന്‍ വ്യക്തിപരമായി ആക്ഷേപിച്ചു എന്നിടത്തു കൊണ്ട് കെട്ടുന്നത് അപാര കഴിവ് തന്നെ. 

ജനാധിപത്യ കേന്ദ്രീകരണത്തില്‍ വിശ്വസിക്കുന്ന (അതായത്, താന്‍ എന്ന വ്യക്തിയെ, തന്റെ തന്നെ കൂട്ടായ്മക്ക്, ജനാധിപത്യപരമായി തന്നെ, കീഴ്പ്പെടുത്തുന്ന സങ്കല്പം) ഒരാള്‍ ചെയ്യാന്‍ പാടില്ലാത്ത പ്രവര്‍ത്തിയാണ് ബോസ് ചെയ്തത് എന്ന് തന്നെ ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു. തന്നെ തന്റെ തന്നെ കൂട്ടായ്മക്ക് കീഴ്പ്പെടുത്താത്ത അവസ്ഥയെയാണ് ബൂര്‍ഷ്വാ വ്യതിയാനം എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഞാന്‍ വിളിച്ചത്. അതൊരു ഗുണപരമായ അധഃപതനം ആണെന്ന് അല്പം ആലോചിച്ചാല്‍ വ്യക്തമായി നിങ്ങള്‍ക്കും മനസ്സിലാക്കാം. ഞാന്‍ അതെഴുതിയത് അല്‍പ്പം ദേഷ്യം കലര്‍ന്ന ഭാഷയില്‍ ആണ് എന്നത് സമ്മതിക്കുന്നു. അത് സാരമാക്കേണ്ട. 

പിശകിന്റെ ഒരറ്റം വ്യക്തം. താന്‍ പ്രവര്‍ത്തിച്ച, വിശ്വസിച്ച, പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്രവര്‍ത്തന രീതികള്‍ നന്നായറിയുമായിരുന്നു ബോസിന്. മുമ്പ് പലരോടും എങ്ങിനെയൊക്കെ പെരുമാറരുത്‌ എന്ന് ഉപദേശിച്ചിരുന്ന വ്യക്തിയായിരുന്നു ബോസ്. ജനാധിപത്യ കേന്ദ്രീകരണം എന്ന തത്വം പരിശീലിപ്പിക്കുകയും അതിന്റെ മഹിമകളെ പറ്റി എഴുതുകയും ചെയ്ത വ്യക്തിയായിരുന്നു ബോസ്. അതിനെയൊക്കെ കാറ്റില്‍ പറത്തി, അതേ പ്രസ്ഥാനത്തിനെ തകര്‍ക്കുന്ന തരത്തില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയായിരുന്നു ബോസ്. രാജി സമര്‍പ്പിച്ചതിനൊപ്പം, അത് പാര്‍ടി സ്വീകരിക്കുന്നതിനു മുമ്പ്, പരസ്യമായി ഒരു വെബ് സൈറ്റില്‍ ഇടുക; ആ കത്തില്‍ പാര്‍ട്ടി ചര്‍ച്ച ചെയ്തു കഴിഞ്ഞതും, ചര്‍ച്ച ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതുമായ വിഷയങ്ങള്‍ പ്രകോപനപരമായി പ്രതിപാദിക്കുക; സാമാന്യ വിഷയങ്ങള്‍ക്ക്‌ മനപ്പൂര്‍വമോ അല്ലാതെയോ വല്ലാത്തൊരു പ്രത്യയശാസ്ത്ര മാനം നല്‍കാന്‍ ശ്രമിക്കുക; ഇതൊക്കെയാണ് ബോസ് ചെയ്തത്. എങ്ങിനെയൊക്കെയാണ് ആ കത്തിനെ ബോസിന്റെ ഒരു ലേഖനം പോലും ഇന്ന് വരെ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ബൂര്‍ഷ്വാ മാധ്യമങ്ങള്‍ തന്നെ (മാത്രുഭൂമിയടക്കം) കൊണ്ടാടിയതെന്നും, എഡിറ്റ്‌ പേജില്‍ തന്നെ ഇട്ടു അര്‍മാദിച്ചത് എന്നും, നിങ്ങള്‍ സുഹൃത്തുക്കള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചിരിക്കുമല്ലോ. അവിടെ തന്നെയാണ് പിശകിന്റെ മറ്റേയറ്റം കിടക്കുന്നത്. ഈയറ്റവും ആയറ്റവും തമ്മിലുള്ള ദൂരമളക്കാന്‍ കഴിയാത്ത വ്യക്തിയാണോ ബോസ്? അതോ അതൊരു collateral damage ആയി മാത്രം കണ്ടു ഞാന്‍ സ്വയമാശ്വസിക്കണോ?

രാജി വെക്കുന്നതടക്കമുള്ള ബോസിന്റെ ജനാധിപത്യ അവകാശങ്ങളെ ഞാന്‍ ഹനിക്കുകയല്ല. എന്നാല്‍ ലക്ഷക്കണക്കിന്‌ ദരിദ്രജനവിഭാഗങ്ങള്‍ (എന്നില്‍ റിവിഷനിസം കുത്തികയറ്റാന്‍, ഞാന്‍ ഉപയോഗിച്ച "ദരിദ്രര്‍" എന്ന പദത്തെ വര്‍ഗേതര പരാമര്‍ശമായി മാറ്റിയെടുത്തത് ശ്രദ്ധിച്ചു!) വിശ്വാസമര്‍പ്പിച്ചിട്ടിട്ടുള്ള പാര്‍ട്ടിയെ അപമാനപ്പെടുത്തി മാത്രമേ അത് ചെയ്യൂ എന്ന് നിര്‍ബന്ധം പിടിച്ചാലോ? എന്നിട്ട്, അതിനെ ഞാന്‍ വിമര്‍ശിക്കാന്‍ പാടില്ല എന്ന് നിബന്ധന വെച്ചാലോ? അത് ശരിയാവില്ലല്ലോ.

പ്രത്യയശാസ്ത്ര വിവാദങ്ങളെ പാര്‍ട്ടിയുടെ ബലം കാട്ടി പേടിപ്പിച്ചു ഇല്ലാതാക്കുന്നു എന്ന വിമര്‍ശനവും ശ്രദ്ധിച്ചു. പാര്‍ട്ടിയില്‍ ഉള്ളവരുടെ എണ്ണം കാട്ടി ബലം കാണിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ആരുമല്ല. ഞാന്‍ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് മാത്രം, ഉണ്ടാവേണ്ട സംവാദങ്ങള്‍ ഇല്ലാതാവാനും പോകുന്നില്ല. അത്തരം വിഷയങ്ങള്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്യാന്‍ അവയുടേതായ വേദികള്‍ ഉണ്ട്. ആ വേദികളില്‍ അത്തരം സംവാദങ്ങള്‍ തുടരുകയുമാണ്. തുടരുക തന്നെ വേണം താനും. അതാണെന്റെ പക്ഷം. പക്ഷെ അത്തരം വേദികളിലെ സംവാദങ്ങളില്‍ കാര്യമില്ലെന്നും (അല്ലെങ്കില്‍, അതിന്റെ കാലം കഴിഞ്ഞുവെന്നും), ഇനി പൊതുവേദികളിലൂടെയും മാധ്യമങ്ങളിലൂടെയും തുടരാം എന്നുമാണ് വാദമെങ്കില്‍, അതിനോട് യോജിക്കുന്നവരുണ്ടാകാം. യോജിക്കാത്തവരുമുണ്ടാകാം. ഞാന്‍ യോജിക്കാത്തവര്‍ക്കിടയില്‍ പെടും. എനിക്കാ ജനാധിപത്യ അവകാശം തരുമല്ലോ, അല്ലെ?

രണ്ടു കാര്യങ്ങള്‍ കൂടി. ഒന്ന്, ഞാന്‍ ബോസ് ഉയര്‍ത്തിയിരിക്കുന്ന ആശയപരമായ വിഷയങ്ങളെ കുറിച്ച് കാര്യമായൊന്നും പറയാതെയാണ് ആ കമന്റിട്ടത് എന്ന് നിങ്ങള്‍ പറയുന്നു. ആ വിഷയങ്ങള്‍ക്ക്‌ ബോസ് തന്നെ മറുപടി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്നാണു എന്റെ പക്ഷം. 2012 ഫെബ്രുവരി 25 ലെ ഇക്കണോമിക് ആന്‍ഡ്‌ പൊളിറ്റിക്കല്‍ വീക്കിലിയില്‍, ആ വീക്കിലിയുടെ സി പി എമ്മിനെ വിമര്‍ശിച്ചു കൊണ്ടുള്ള എഡിറ്റോറിയലിനെ വലിച്ചു കീറികൊണ്ട് ബോസ് തന്നെ എഴുതിയിട്ടുള്ളത് (വെറും നാല് മാസം മുമ്പ്) വായിക്കൂ.

"The CPI(M) does not share the EPW editorial view that all non-Congress, non-BJP parties are merely “right-wing, regional, caste-based outfits”, who do not have any democratic potential. Such an ahistorical and holier-than-thou attitude would only isolate the left in national politics and aid the polarisation of the Indian polity into Congress- and BJP-led camps, which is so desperately desired by the ruling classes...Left tactics have to be shaped on the basis of ground realities and not wishful thinking.


The EPW edit berates the CPI (M)-led government in West Bengal for crushing “peasant resistance to the grabbing of their land” in Nandigram. The CPI (M) has repeatedly regretted the police firing in 2007, which led to tragic deaths. It needs to be reiterated, however, that not an inch of land was actually acquired in Nandigram. To argue that the CPI (M) has lost its credibility forever on that account is odd and rancorous.


EPW seems to be oblivious of the significant peasant struggles being waged by the All India Kisan Sabha since 2007 against forcible land acquisition across several states like Andhra Pradesh, Uttar Pradesh, Haryana, Odhisha and Madhya Pradesh. CPI (M) has also been actively participating in the anti-land acquisition struggle against the Jaitapur nuclear power project in Maharashtra. The DPR unambiguously states: “The Party and the kisan and agricultural labour organisations should take the lead to fight for the rights of the peasants on land and to oppose any forcible land acquisition”  (Para 2.27). The DPR has also adopted a strong stand against the provisions of the proposed Land Acquisition and Rehabilitation Bill which seeks to facilitate land grab under the cover of addressing farmers’ concerns  (Paras 2.28 and 2.29).


Besides, the Kisan Sabha is taking up other agrarian issues like lack of fair prices, subsidy cuts in fertilisers, hike in power tariffs, etc. There was a day-long agriculture strike in West Bengal in early January 2012 sponsored by left-wing peasant organisations against the crash of paddy and potato prices. Over 30 farmers have committed suicide in West Bengal since the TMC-led government has come to power in May 2011, because the crop procurement machinery has collapsed in the state. The debate on agrarian issues needs to move beyond Nandigram and focus on the current plight of the peasantry in West Bengal and elsewhere." 

ഇത്തരത്തിലുള്ള അനവധി സമരങ്ങള്‍ ബംഗാളില്‍ മാത്രമല്ല, ഇന്ത്യയില്‍ ഒട്ടാകെ ഇന്ന് നടക്കുന്നു. അവയിലൊക്കെ പങ്കെടുത്തു പാര്‍ട്ടിയെ ശക്തിപ്പെടുത്തുകയല്ലേ ബോസിനെ പോലെയുള്ളവര്‍ ചെയ്യേണ്ടത്? 

അതേ പോലെ തന്നെ, 2009 ഒക്ടോബര്‍ മൂന്നിലെ ഇക്കണോമിക് ആന്‍ഡ്‌ പൊളിറ്റിക്കല്‍ വീക്കിലിയില്‍ അശോക്‌ മിത്രക്കു (AM) മറുപടിയായി ബോസ് എഴുതിയ ലേഖനം വായിക്കൂ.

“…to pin the blame on the principle of democratic centralism, which, going by AM’s explanation, has led to an inevitable degeneration in the CPI(M), is confusing. If one accepts this as the basic flaw within the CPI(M), then the task of rectification should start by abandoning democratic centralism. The evidence across the world, especially in the European countries, clearly show that abandoning democratic centralism far from leading to any rejuvenation of the communist left in the post-Soviet Union period, has led to their ideological disarray and organisational decimation. This is because democratic centralism as a concept is central to the functioning of a communist party, arising out of the necessity to have an organised and disciplined structure, which can take on the organised might of the bourgeois state apparatus. This necessity does not arise only during a revolutionary situation, but remains generally valid because of the very nature and power of the bourgeois state, which is ever keen to weaken class struggle and snuff out the communists.


… abandoning democratic centralism, far from aiding the rectification effort will only derail any attempt at course correction.”

താന്‍ തന്നെ പറഞ്ഞത് ബോസ് മറന്നു പോയോ?

രണ്ടു: ഞാന്‍ പറഞ്ഞ ഒരു വാക്കിനെ നിങ്ങള്‍ സൌകര്യപൂര്‍വ്വം മാറ്റിയിട്ടുണ്ട് എന്ന് സ്വയം മനസ്സിലാക്കുമല്ലോ. ഞാന്‍ "colossal organisation of the poor" എന്ന് പറഞ്ഞതിനെ "പാവത്തുങ്ങളെ സഹായിക്കാനുള്ള ബൃഹദ് പ്രസ്ഥാനം" എന്ന് തെറ്റായി മൊഴിമാറ്റുകയും അതൊരു "വളരെ പഴക്കം ചെന്ന സോഷ്യല്‍ ഡെമോക്രാറ്റിക് പരിഷ്കാര പല്ലവിയാണ്" എന്നാക്ഷേപിക്കുന്നതും കടുംകയ്യല്ലേ? ഞാന്‍ റിവിഷനിസ്റ്റ് ആണ് എന്ന് വരുത്തി തീര്‍ക്കാന്‍ ഇത്ര ബുദ്ധിമുട്ടണോ? 

ഇന്ത്യയില്‍ "ദേശീയ പ്രശ്നം" എന്ന് പാര്‍ടി അന്ഗീകരിച്ചിട്ടുള്ള കാര്‍ഷിക പ്രശ്നം പരിഹരിക്കുന്നതിനും ഭൂപരിഷ്കരണം നടപ്പില്‍ വരുത്തുന്നതിനും, അതിനൊപ്പം തന്നെ സാമ്രാജ്യത്വ-നവലിബെറലിസത്തിന് എതിരായുള്ള പോരാട്ടത്തില്‍ ചെറു-കിട കര്‍ഷകരെയും കര്‍ഷക തൊഴിലാളികളെയും ഒന്നിച്ചു അണിനിരത്താനുമാണ് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാര്‍ടികള്‍ ശ്രമിക്കേണ്ടത്. എന്റെ പ്രത്യയശാസ്ത്ര നിലപാടുകള്‍ ഇവിടെ നിന്നാണ് ഞാന്‍ ആരംഭിച്ചെടുക്കുന്നത്. അത് കോഴിക്കോട് പാര്‍ട്ടി കൊണ്ഗ്രസ്സു അന്ഗീകരിച്ച രാഷ്ട്രീയ പ്രമേയത്തിന് അനുസൃതമാണ് താനും (Para 2.27: "The struggle for land reforms and uniting the mass of the peasantry and agricultural workers against landlords and rural rich, corporate's entry into agriculture and State policies are the main tasks before the Party in the countryside"). ഈ രണ്ടു വിഷയങ്ങളിന്മേലും ഒരേ പോലെ പോരാട്ടം തുടരണം എന്ന് വാദിക്കുന്നവരെ റിവിഷനിസ്റ്റ് എന്നും, രണ്ടാമത്തേത് മാത്രം മതി എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ വാദിക്കുന്നവരെ നല്ല-കമ്മ്യൂണിസ്റ്റും ആക്കിയുള്ള വര്‍ഗീകരണം തുടങ്ങിയിട്ട് അല്‍പ്പകാലമായി. ഇത്തരം കൃത്രിമ-വര്‍ഗീകരണങ്ങള്‍ നാട്ടിന്‍പുറങ്ങളിലെ വര്‍ഗസമരങ്ങളെ തീര്‍ത്തും തെറ്റായി വിശകലനം ചെയ്തു കൊണ്ടാണ് എന്നാണു എന്റെ പക്ഷം. നമ്മള്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന വിഷയത്തിലടക്കം ഈ തെറ്റായ വിശകലനം വീണ്ടും വീണ്ടും കടന്നു വരുന്നു എന്ന് പറയാതെ വയ്യ; നിങ്ങളുടെ കുറിപ്പിലടക്കം. അത് പാര്‍ട്ടിയുടെ പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തെ ദുര്‍ബലപ്പെടുത്തുകയേ ഉള്ളു.

ഞാന്‍ ഇത്രയും എഴുതില്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ, ഞാന്‍ എന്റെ മതിലില്‍ എഴുതിയത് നിങ്ങള്‍ നിങ്ങളുടെ പബ്ലിക് സൈറ്റില്‍ കൊണ്ടു പതിച്ചത് കൊണ്ടു മാത്രം എഴുതാന്‍ നിര്‍ബന്ധിക്കപ്പെട്ടതാണ്. എന്റെ നിലപാട് അറിയിക്കാന്‍ മാത്രം എന്ന് കരുതിയാല്‍ മതി. ഇവിടെ നിന്നും ഇനിയും നീട്ടി കൊണ്ടു പോകാനും താത്പര്യമില്ല. ഇത്തരം സംവാദങ്ങള്‍ തുടരേണ്ടിടത്തു തുടരട്ടെ.

നിങ്ങളുടെ സൈറ്റിന് എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും നേര്‍ന്നു കൊണ്ടു,

സ്നേഹപൂര്‍വ്വം,
രാംകുമാര്‍

(പ്രത്യേക ശ്രദ്ധക്ക്: നിങ്ങളുടെ സൈറ്റില്‍ പ്രസിദ്ധീകരണത്തിനല്ല)

Friday, June 8, 2012

CPI (M) and Koodankulam: What Mahasweta Devi left unsaid

These are some notes in the context of Mahasweta Devi's letter to Pinarayi Vijayan telling him that she would visit his house if he would visit Koodankulam with her. Some so-called "activists" have been under the impression that  Mahasweta Devi managed to stump Vijayan and the CPI (M) with that letter. According to them, the CPI (M) is confused on Koodankulam and has no answer to Mahasweta Devi. Here is a short response.

I don’t think, whether one agrees with it or not, that there is any ambiguity in the CPI (M)’s position on nuclear power. The CPI (M) has a longstanding position against nuclear weaponisation and in favour of universal nuclear disarmament. During the 123 agreement debate itself, this point has been made again and again. At the same time, according to the CPI (M), India has to aim for the attainment of self-reliance within the indigenous civilian nuclear programme. For that matter, the technological option of nuclear power has to be kept open and not closed; research should continue.

The CPI (M) believes that it is impossible to generate something like 40,000 MW of nuclear power by 2021, as the UPA government claims. Imported nuclear reactors are unviable due to their high cost. They also have longer periods of completion. There are also uncertainties and dangers involved in ensuring supply of imported fuel to the same. There are cheaper and speedier options open for generation of electricity with indigenous technology and a combination of fuels like coal and natural gas and hydel power. Along with these options, there has to be also gradual development of nuclear technology and fuels in the country.

Now, this was the position of the CPI (M) when the nuclear deal was stuck. The 123 deal imposed new complications into the policy. The Left parties held that the 123 deal 
“...should not be seen in isolation from the overall strategic tie-up with the United States. The nuclear cooperation deal is an integral part of the July 2005 joint statement, which has political, economic and strategic aspects. It is also closely linked to the June 2005 military framework agreement signed with the United States. It is therefore not possible to view the text of the bilateral “123” agreement negotiated with the United States as a separate and compartmentalised entity without considering its implications for India’s independent foreign policy, strategic autonomy and the repercussions of the US quest to make India its reliable ally in Asia...”.
Thus, the 123 deal compromised India’s commitment to nuclear non-weaponisation as well as violated its policymaking autonomy in the energy sphere. Thus, the CPI (M) demanded not just the rejection of the 123 deal; it was also critical of starving the indigenous research sector in domestic nuclear energy generation for funds.

The Fukushima incident inserted an even newer complication. It generated fears of nuclear accidents among people. Thus, any new nuclear plant could not be installed without taking the people into confidence and addressing their concerns and fears regarding safety. Even if the plant is supposed to be “technically safe”, it is not an automatic substitute for allaying the fears of people living nearby. This has also been the CPI (M)’s position after the Fukushima disaster.

In Koodankulam, the CPI (M), going by the above position, has not disapproved of Phase 1. On Phase 2, it has stated:
“The two reactors set-up in Koodankulam and purchased from Russia much before the nuclear deal falls in a different category. The local people have various apprehensions about the safety and the impact on the environment of these reactors, especially after the Fukushima accident. It is necessary to conduct an independent safety review and allay the apprehensions of the people before commissioning the plant. The CPI(M) has demanded an immediate halt to the import of nuclear power plants to Jaitapur and other locations. Existing nuclear power plants in India should undergo a thorough safety review to be conducted by an independent body. There has to be an independent and autonomous nuclear safety regulatory authority. The proposed legislation by the government to set up such an authority will only make it a controlled body captive to the government.”
This is the CPI (M)’s position on the Koodankulam plant.

The CPI (M)’s Tamil Nadu unit has made two seperate points. First, it has supported the plant’s commissioning. Secondly, it has asked the government to end repression there and convince people there about the project. See the following reports in support of these two points, sorted by dates.

In support of the plant:

“The State Committee of the Communist Party of India (Marxist) on Wednesday urged Central and State governments to initiate steps for commencing operations of the Koodankulam project soon after reviewing the reports submitted by the expert committees.” 
“The State unit of the Communist Party of India (Marxist) on Friday called upon anti-Koodankulam Nuclear Power Project (KKNPP) protestors to give up their agitation, as panels of experts appointed by the Centre and the State governments had vouched for the safety of the plants...In a statement here, State secretary of the party G. Ramakrishnan welcomed the State government decision to go ahead with the commissioning of the plants. He requested the local people to extend their support for the functioning of the plants.”
Against repression on the agitating people:

“The State unit of the Communist Party of India (Marxist) has urged the Centre to defer the generation of power from Koodankulam Nuclear Power Project until all its safety aspects are ensured. In a statement here, CPI (M) secretary G. Ramakrishnan said that after the accident in a Japanese atomic power plant following tsunami, a fear psychosis had cropped up all over the world regarding atomic power stations. This had triggered a fast at Koodankulam in which a number of local people and organisations were involved.
While a number of countries were subjecting their atomic power plants to re-certification, India was also trying to get such a certification for the new nuclear reactor it was planning to buy from France. “However, as far as the Koodankulam plant is concerned, only a superficial inspection was conducted after the incident in the Japanese plant. It is not satisfactory,” he said. 
The CPI (M) pleaded that a “trustworthy team” of experts should certify the safety aspects of the Koodankulam plant. Besides, both the Atomic Energy Commission and Nuclear Power Corporation should set up all the safety measures. “In addition, this atomic power plant should be brought under the Nuclear Liability Bill”. “Also, the government should convince the public that their livelihood will not be affected because of the plant. Till these things are completed, commencement of power generation should be deferred”, he said.”
“On the Koodankulam Nuclear Power Project, Mr. Ramakrishnan said that the people in Tirunelveli district still entertained fears about the safety of the project. He, therefore, wanted the government to keep the project in abeyance till an independent committee of experts studied the project and guaranteed its safety.”
“The Centre should put on hold all works at the Koodankulam Nuclear Power Project till an independent expert committee certified the safety of the nuclear reactors there, the Communist Party of India (Marxist) secretary, G. Ramakrishnan, has said. Talking to reporters here on Friday, he said that though the type of reactors used in Koodankulam were in use in European countries for the last four decades, it was for the first time that this type of reactor was being installed in India. Pointing to the apprehension expressed by the local people, Mr. Ramakrishnan said that the Centre should appoint an independent expert committee to study the safety aspects of the reactors. “Till such time the panel certifies the safety of the reactors, the work should be put on hold,” he said. The Centre should handle the issue in the right way, he added.”
“On the Koodankulam Nuclear Power Plant row, he said that the priority of the government should be to allay the fears of the local people on the safety of the plant. The Centre should also consider developing livelihood infrastructure for the local people as suggested by the former President, A.P.J. Abdul Kalam, he added.”
“In a release, CPI (M) general secretary G. Ramakrishnan stated that based on former President A.P.J. Abdul Kalam’s recommendations, the Centre should ensure the safety of those in and around Koodankulam and allocate Rs.200 crore for development activities.”
“The CPI(M) condemns the police repression on the people protesting against the commissioning of the nuclear power plant at Koodankulam. Those arrested are being charged with sedition and for waging war against the State which is baseless and unwarranted. There are reports of water supply being cut off and other essential supplies being blocked to the Idinthakari village. The CPI(M) calls upon the state administration not to resort to repression and force against peaceful protesters. Since there are a number of issues still agitating the people regarding the nuclear plant, the concerned authorities should immediately begin talks to address these issues.”
“In a statement, State secretary of the party G. Ramakrishnan welcomed the State government decision to go ahead with the commissioning of the plants. He requested the local people to extend their support for the functioning of the plants. Mr. Ramakrishnan said that instead of resorting to repressive measures such as filing criminal cases against the protestors, the State government should take steps to allay the fears of people about the technology and safety aspects of the Koodankulam project.”
“CPM state secretary G Ramakrishnan on Friday urged the state government to make efforts to muster support for the Koodankulam nuclear power project by convincing the anti-nuclear protesters on the safety aspects.”
“Mr. Ramakrishnan said that instead of resorting to repressive measures such as filing criminal cases against the protestors, the State government should take steps to allay the fears of people about the technology and safety aspects of the Koodankulam project.”
10) 19 May 2012:

News item from Theekkathir (translated from Tamil):
CPI (M) demonstration demanding withdrawal of cases on people of Idinthakarai: 100 persons including MLA Nagai Mali, arrested 
Tirunelveli, dated May 18th 2012 
The CPI (M) carried out a demonstration demanding the withdrawal of cases instituted by the Government of Tamil Nadu against the people opposing the Koodankulam nuclear plant. Hundreds of people who participated in the demonstration, including MLA Nagai Mali, were arrested.
The Secretary of the Tirunelveli Corporation unit of the CPI (M) R. Karunanidhi presided over the demonstration and meeting, which took place in Jawahar Maidan in Palayankottai.
The CPI (M) district secretary spoke inaugurating the demonstration. Former MLA Noor Mohammed and Nagai Mali MLA spoke condemning the launching of cases. The CPI (M) district secretariat member V. Palani, other District Secretariat members, corporation committee members, District Committee members and many others participated. Since there was no police permission for the demonstration, the police arrested hundreds of people who took part in the demonstration. They were released a few hours later.
A photo of the demonstration organised by the CPI (M) at Jawahar Maidan in Palayankottai dated 18th May 2012 against police repression on agitating people at Idinthakarai.


A roughly translated excerpt from S. P. Udayakumar's speech welcoming the CPI (M) delegation at Idinthakarai on 18th May 2012:

“The Congress is completely corrupt. The BJP is communal. The Communist Party of India (Marxist) is a party that fights for the working people from Kanyakumari to Kashmir. Even though they differ from us, they have come to visit us and lent their voice against repression on us. We thank them for coming.”

From another news report on the same speech in Tamil:

"காங்கிரஸ் ஊழல் கறைபிடிந்த கட்சி, பிஜேபி மதவெறி கட்சி, இந்தியாவில் உழைக்கும் மக்களுக்காக குமரி முதல் இமயம் வியாபித்து போராடும் இயக்கம் மார்க்சிஸ்ட் கட்சி என போராட்டக்குழுவின் அமைப்பாளர் உதயகுமார் வரவேற்று பேசினார்."


A CPI (M) delegation went to visit the agitators on May 18th, 2012. The agitating group has itself in a press release stated that:
“On May 18, 2012, a Communist Party of India (Marxist) team came to visit us at Idinthakarai under the leadership of Comrade P. Mahalingam (aka V.P. Nagai Maali), an MLA from Kilvelur constituency in Tamil Nadu. That evening the CPI(M) organized an agitation at Tirunelveli in support of us and some 50 of them including 6 women were arrested by police.”
So, I do not think Mahasweta Devi’s plagiarised paragraphs on the Koodankulam plant have to be taken seriously by Pinarayi Vijayan. I say plagiarised because it turns out that large parts of Mahasweta Devi's "techno-savvy" letter to Vijayan that dealt with Koodankulam were plainly lifted from a website. Please compare her letter with the article on Koodankulam written by one K. Ramachandran. The TN State unit of the CPI (M) has strongly stood with the agitating people there, even as it has supported Phase 1 of the project. 

Mahasweta Devi's plagiarised letter to Vijayan wrongly assumes that the CPI (M) is silent on the repression on people there. The same "civil society activists" who wrote the letter for her have also deliberately hidden this fact from her. Hence her question "I will visit Pinarayi village and will you visit Koodankulam to express your solidarity to the people there?" is a non-starter. 

For how long would Mahasweta Devi continue to be a tool in the hands of these wicked anti-CPI (M) guys? Why should she cut a sorry face for the short-term personal gains of these few individuals?